کود شیمیایی عناصرکم مصرف

[vc_row][vc_column width=”1/6″][/vc_column][vc_column width=”2/3″][vc_column_text]

کودهای عناصرکم مصرف

در خاک های نواحی خشک کمبود آهن، مس، منگنز و روی و در خاک های نواحی مرطوب کمبود مولیبدن، کلر و بر محتمل است. گاهی نیز مقداری زیادی کلر و بر در خاک ها و آب آبیاری نواحی خشک وجود داشته و می توانند باعث مسمومیت گیاه گردند. نکته مهم در مصرف کودهای عناصر کم مصرف آن است که مرز بین میزان مورد نیاز و حد مسموم کننده گیاه بسیار باریک است، به عبارت دیگر مصرف زیاد این کودها باعث مسمومیت گیاه می گردد. 

در اغلب موارد مقدار عناصر مس، آهن، منگنز و روی در خاک بیش از نیاز گیاه است

در اغلب موارد مقدار عناصر مس، آهن، منگنز و روی در خاک بیش از نیاز گیاه است، اما به فرم قابل جذب گیاه نیستند. از طرف دیگر چون این عناصر عمدتاً به صورت کاتیون به خاک اضافه می گردند، احتمال تثبیت آنها توسط خاک زیاد است. کاتیون ها را بهتر است بر روی برگ ها محلول پاشی نمود، در صورتی که این کاتیون ها به صورت ترکیبات معدنی به خاک داده می شوند می بایستی به صورت نواری در خاک قرارداده شوند و یا همراه با کودهای دارای واکنش اسیدی به خاک اضافه گردند. در صنعت این کاتیون ها را با مواد کلات کننده ترکیب و آن ها را به صورت غیر قابل تثبیت در آوردنده اند.

کلات ها به سهولت در خاک حرکت کرده و عنصر را در دسترس گیاه قرار می دهند. در صورت عدم دسترسی به کلات ها، از سولفات های کاتیون ها به عنوان کود استفاده می شود.

علت کمبود کلر در خاک

از گروه آنیون ها، کمبود کلر بندرت مشاهده می شود. زیرا معمولاً مقدار کافی کلر همراه با آب باران (به خصوص در نواحی ساحلی)، کودهای شیمیائی عناصر اصلی (به صورت ناخالصی) و آب آبیاری به خاک اضافه می شود. در صورت لزوم می توان از کلرورپتاسیم برای رفع کمبود کلر استفاده نمود. برای رفع کمبود بر از بورات سدیم یا بوراکس استفاده می کنند. بوراکس در آب بسیار محلول بوده و در خاک به سهولت حرکت می کند و می بایستی مواظب شسته شدن آن از خاک بود. بوراکس را مستقیماً به خاک اضافی می نمایند.

برای اضافه کردن مولبیدن از مولیبدات سدیم یا مولیبدات آمونیم استفاده می شود. مولیبدات را ممکن است با مواد دیگری مخلوط و به خاک اضافه کرد و یا آن را محلول پاشی نمود. در صورتی که عناصر کم مصرف بصورت نواری در خاک قرار داده می شوند مقدار مصرف آنها چند کیلوگرم (از هر یک) در هکتار خواهد بود.

در صورتی که این کودها را بر سطح خاک پخش می نمایند و با خاک مخلوط می کنند، مقدار آن ها را چند برابر می گیرند در این روش سولفات کاتیون ها رابه میزان ۳۰ تا ۵۰ کیلوگرم در هکتار می پاشند. مقدار معمول مصرف بورات حدود ۵ کیلوگرم در هکتار است. مولیبدات به مقدار حدود ۱ تا ۲ کیلوگرم در هکتار پاشیده می شود، در صورتی که از روش محلول پاشی عناصر بر روی برگ ها استفاده می شود، می بایستی غلظت محلول را مورد دقت قرار داد. 

کودهای شیمیائی موجب تقویت رشد گیاه می شوند

کودهای شیمیایی موجب تقویت رشد گیاه می شوند و از طریق فرایند های شیمیایی این کود ها تولید می گردند. کود های شیمیایی در مقایسه با کود های آلی حجم کمتری دارند. انواع زیادی کود های شیمیایی وجود دارند که به شکل های پودری, گرانوله, مایع و گاز تولید می شوند.در بازار ایران مخلوطی از کودهای عناصر کم مصرف به نام های تجاری مختلفی وجود دارند. محلول تهیه شده از این کودها را می توان روی برگ پاشید و یا با سموم مختلف مخلوط کرد و همزمان با سم پاشی مصرف نمود.

[/vc_column_text][vc_single_image image=”5059″ img_size=”600×150″ alignment=”center” style=”vc_box_border” css_animation=”fadeInLeftBig”][/vc_column][vc_column width=”1/6″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/6″][/vc_column][vc_column width=”2/3″][vc_column_text]

نقش آهن در کشاورزی

ماده مغذی آهن برای تولید کلروفیل یا همان سبزدانه برگ گیاهان و فعال سازی چندین آنزیم موثر در فتوسنتز و تنفس گیاه مورد نیاز گیاهان است. کمبود آهن اغلب در خاک های آهکی و قلیائی مشاهده می شود. آهن قابل جذب توسط گیاهان، در اسیدیته بالای ۷ خاک های قلیائی کاهش می یابد. سمیت عنصر  منگنز نیز  کمبود آهن را افزایش می دهد و موجب توسعه یکنواخت رنگ پریدگی برگ ها  و ایجاد رنگ سبز متمایل به زرد در جوان ترین برگ ها می شود. سایر برگ های گیاهان سبز تیره باقی می مانند.

در آغاز کمبود آهن در گیاهان  برگ روشن و رگبرگ ها سبز می مانند، در صورت ادامه کمبود این ریز مغذی  رگبرگ ها کم رنگ شده و درصورتیکه برگ ها در معرض نور خورشید باشند خشک می شوند. بنابراین با توجه به مطالب عنوان شده وجود آهن در گیاهان در ایجاد و نگهداری سبزدانه  و همچنین  تولید کربوهیدرات ها  لازم  بوده و فقر و کمبود  آن در گیاهان، موجب از بین رفتن کلروفیل و در نتیجه زردی برگ ها و کاهش فتوسنتز می گردد.

کمبود آهن در گیاهان

عوارض کمبود آهن در اغلب محصولات در مناطق مختلف ایران قابل مشاهده است. مصرف سولفات آهن باعث بهبود شرایط تغذیه ای گیاهان شده و می تواند کمبودآهن را برطرف کند. البته پیش از استفاده از سولفات آهن بایدpH خاک تصحیح شده و با افزودنی موادی مانند سولفات آمونیوم خاک های قلیائی و آهکی اصلاح شوند تا شرایط برای جذب آهن توسط گیاهان فراهم گردد. استفاده از سولفات آمونیوم علاوه کاهش اسیدیته خاک زمین های کشاورزی نیاز گیاهان به ازت و گوگرد را نیز تأمین می نماید.

در اکثر نقاط ایران مهمترین دلیل کمبود آهن ، زیاد بودن بی کربنات در محلول خاک می باشد. آبیاری سنگین زمین های کشاورزی و باغات، فشردگی و یا هر عامل دیگری که تهویه و زهکشی خاک را کاهش دهد، باعث افزایش غلظت کربن دی اکسید در خاک شده و در حضور آهک، واکنش انجام می دهد که طی آن بی کربنات تولید می شود. آب آبیاری زمین های کشاورزی، گاهی به ویژه زمانی که از چاهای عمیق تأمین می شوند بی کربنات دارد.

هوادهی این آب ها با استفاده از ریزش از بلندی و یا مصرف مقداری اسید سولفوریک برای کاهش pH آب، مقدار بی کربنات راکاهش می دهد. برای برطرف کردن فقر آهن و کمبودآهن در گیاهان باید خاک زهکشی و تهویه مناسبی داشته باشد. کاهش و اصلاح pH خاک های قلیایی و آهکی نیز به فرایند تأمین آهن زمین های کشاورزی کمک می کند. در نهایت با استفاده از کودهای آهن مانند سولفات آهن و یاکلات آهن می توان آهن خاک و نیاز گیاهان به این ماده مغذی را تأمین نمود.

[/vc_column_text][vc_single_image image=”5069″ img_size=”600×150″ alignment=”center” style=”vc_box_border” css_animation=”fadeInLeftBig”][/vc_column][vc_column width=”1/6″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/6″][/vc_column][vc_column width=”2/3″][vc_column_text]

 نقش سولفات روی در کشاورزی

اهميت:

عنصر روی برای فعاليت های آنزيمی توليد هورمون های رشد تلقيح باروری و تشكيل ميوه ضروری بوده و كمبود آن باعث ريز برگی،تاخير در باز شدن برگ ها و گل ها،ريزش ميوه،سر خشكيدگي و محدوديت رشد مي شود. اين عنصر فعال كننده بيش از 300 نوع آنزيم در انسان، دام و گياه است و در مجموعه مكانيسم های حفاظتی بدن نقش كليدی دارد.

مشخصات كود:

آهكی بودن خاك ها ph بالا ماده آلی كم و مصرف زياد كودهای فسفاته ازعواملی هستند كه قابليت استفاده اين عنصر را برای گياهان محدود كرده و خسارات جبران ناپذيری را بر ميزان توليد وكيفيت محصولات وارد مي نمايد. استفاده از كودهای شيميايی حاوی اين عنصر به خصوص به همراه ماده آلی گوگرد و باكتری های مر بوطه باعث بهبود شرايط تغذيه ای گياهان شده و بسياری از نارسائی های تغذيه ای را بر طرف مي سازد. اين كود به دو صورت خشك(ZnSo4H2o)با 34 درصد روی و يا آبدار(ZnSo4 7H2o)با 24 درصد روی توليد و بسته بنی شده و به صورت پودر عرضه ميشود.

روش زمان و مقدار مصرف:

اين كود از طريق جايگذاری عمقی (موضعی، چالكود و نواری) ومحلول پاشی قلابل استفاده است. در خاك های سبك بت آبياری نيز قابل استفاده مي باشد اما تحت اين شرايط بازيافت آن كمتر خواهد بود. محلول پاشی پنج در هزار آن به همراه اوره و اسيد بوريك در پاييز و اوايل بهار قبل از باز شدن شكوفه ها در افزايش تشكيل ميوه بسيار مفيد است.
درختان: در زمستان در قسمت ميانی سايه انداز به همراه كود حيوانی و گوگرد به صورت چالكود يا كانال كود به ميزان 2000 تا 300 گرمبه ازاء هر درخت بارور استفاده مي شود.
نباتات زراعي: هنگام تهيه بستر بذر همراه با ساير كودهاي زمستانه به ميزان 60 تا 80 كيلو گرم در هكتار در زير خاك مصرف مي شود.
محلول پاشی: در درختان ميوه به نسبت 3تا5 در هزار و در محصولات زراعی به نسبت 3تا4 هزار محلول پاشی می شود.
گياهان و مناطق مورد مصرف: كمبود روی در خاك های آهكی با phبالا در ايران شايع و علائم و عوارض ناشی از كمبود اين عنصر در اكثر نقاط ايران به چشم می خورد.

مصرف كودهای حاوی روی در اين اراضی برای اكثر محصولات مفيد است مصرف اين كود به تدريج عوارض ناشی از كمبود روی را بر طرف و گلدهی تشكيل ميوه ميزان عملكرد را افزايش خواهد داد .
نكات فنی: مصرف اين كود به صورت 1تا2 سال در ميان از كمبود اين عنصر جلوگيری می كند.مصرف اين كود مخلوط با كود حيوانی خصوصا در محدوده فعليت ريشه باعث افزايش كارآيی كود سولفات روی می شود.

[/vc_column_text][vc_single_image image=”5050″ img_size=”600×150″ alignment=”center” style=”vc_box_border” css_animation=”fadeInLeftBig”][/vc_column][vc_column width=”1/6″][/vc_column][/vc_row]